ایشان ۳۰/۰۳/۱۴۰۰ ۰۲/۰۴/۱۴۰۰ الف معین (ضم.) ضمیر شخصی، منفصل (جمع ذوی العقول). الف – فاعلی: ایشان گفتند، ایشان رفتند. ب – اضافی: کتاب ایشان، خانه ایشان. نوشته قبلی ایطاء نوشته بعدی ایدون
