بائت ۳۰/۰۳/۱۴۰۰ ۰۲/۰۴/۱۴۰۰ ب معین (ئِ) [ ع. ] (ص.) آن چه شبی بر آن گذشته باشد (از گوشت و نان و غیره)، شب مانده، بیات ؛ مق. تازه. نوشته قبلی بابی نوشته بعدی با آب و تاب
