بهاز ۳۰/۰۳/۱۴۰۰ ۰۳/۰۴/۱۴۰۰ ب معین (بِ) (اِ.) اسب نجیب و اصیل که برای جفت گیری آن را در میان گله اسب رها کنند. نوشته قبلی بهله نوشته بعدی بهاربند