تمنده ۳۰/۰۳/۱۴۰۰ ۲۵/۰۵/۱۴۰۰ ت معین (تَ مَ دِ) (ص فا.) کسی که زبانش در سخن گفتن میگیرد. نوشته قبلی تن در دادن نوشته بعدی تمغاجی
