تناکر ۳۰/۰۳/۱۴۰۰ ت معین (تَ کُ) [ ع. ] (مص ل.)۱- خود را به نادانی زدن.۲- دشمنی ورزیدن دو قوم با یکدیگر. نوشته قبلی تنبه نوشته بعدی تن تن
