توان بخشی ۳۰/۰۳/۱۴۰۰ ۳۱/۰۵/۱۴۰۰ ت معین (تَ بَ) (حامص.) بازگرداندن تن درستی و عمل کرد طبیعی عضو آسیب – دیده یا شخص بیمار در کوتاه ترین مدت، بازتوانی. نوشته قبلی توانگری نوشته بعدی تهیج