ثکلی

(ثَ لا) [ ع. ] (ص.) مؤنث ثکل.
۱- زن فرزند مرده، بچه کم کرده ؛ ج. ثکالی.
۲- زن عزیز مرده، زن گم کرده دوست.





نوشته قبلی

ثیب

نوشته بعدی

ثمار

دیدگاهتان را بنویسید