دیم

(دِ) [ ع. دیمه ] (ص.) زراعتی که آن را آبیاری نکنند بلکه با آب باران سیراب شود.





نوشته قبلی

دیوجان

نوشته بعدی

دیزه

دیدگاهتان را بنویسید