ذو ۳۰/۰۳/۱۴۰۰ ذ معین (اِ.) [ ع. ] صاحب، دارنده. در عربی در حالت رفع «ذو» و در حالت جر «ذی» و در حالت نصب «ذا» میگویند. نوشته قبلی ذوالمکارم نوشته بعدی ذمام