ذو

(اِ.) [ ع. ] صاحب، دارنده. در عربی در حالت رفع «ذو» و در حالت جر «ذی» و در حالت نصب «ذا» می‌گویند.





نوشته قبلی

ذوالمکارم

نوشته بعدی

ذمام

دیدگاهتان را بنویسید