طنطنه

(طَ طَ نِ) [ ع. طنطنه ]
۱- (مص م.) به صدا درآوردنِ طشت، زنگ و مانند آن.
۲- (اِ.) صدای رود، طنبور و مانند آن.
۳- آوازه، کّر و فر.