عیب جو

(ی) (~.) [ ع – فا. ] (ص فا.)
۱- کسی که تفحص بدی‌ها و معایب دیگران کند، تا آن‌ها را آشکار سازد.
۲- بدگوی مردمان.





نوشته قبلی

غاب

نوشته بعدی

عویل

دیدگاهتان را بنویسید