غران

(غُ رّ)
۱- (ص فا.) آواز گران و مهیب برآورنده.
۲- (ق.) در حال غریدن، فریادکنان.





نوشته قبلی

غربزدگی

نوشته بعدی

غدو

دیدگاهتان را بنویسید