فالنامه ۳۰/۰۳/۱۴۰۰ ۰۷/۰۶/۱۴۰۰ ف معین (مِ) [ ع – فا. ] (اِمر.) کتابی که در آن دستورات و آداب فال گرفتن نوشته شدهاست. فالوده (دِ) (اِ.) نک پالوده. ؛با شاه ~نخوردن کنایه از: خود را بالاتر از دیگران دانستن و به آنها اعتنایی نکردن. نوشته قبلی فایض نوشته بعدی فاصد