فرصت طلبی

(~. ط َ لَ) [ ازع. ] (حامص.)
۱- استفاده از هر زمان و فرصت مناسب برای رسیدن به مقاصد شخصی.
۲- تغییر جهت و نظر بر مبنا و فراخور دگرگونی اوضاع، اپورتونیسم.