فظاظت ۳۰/۰۳/۱۴۰۰ ۰۷/۰۶/۱۴۰۰ ف معین (فَ ظَ) [ ع. فظاظه ]۱- (مص ل.) درشت خوی و بد زبان شدن.۲- (اِمص.) درشت خویی، بدزبانی. نوشته قبلی فظاعت نوشته بعدی فصول