فوب ۳۰/۰۳/۱۴۰۰ ۰۷/۰۶/۱۴۰۰ ف معین (فُ) (اِ.) فوت، بادی که پس از خواندن دعا یا افسون با دهان به طرف کسی بدمند. نوشته قبلی فوهات نوشته بعدی فواد
