پرهازه ۳۰/۰۳/۱۴۰۰ ۰۸/۰۶/۱۴۰۰ پ معین (پَ زِ یا زَ) (اِ.) رکوی سوخته و چوب پوسیده که بر زیر سنگ چخماق نهند و چخماق زنند تا آتش در آن گیرد. نوشته قبلی پرورانیدن نوشته بعدی پرماس
