فچفچه ۳۰/۰۳/۱۴۰۰ ف معین (فُ چْ فُ چِ)(اِ.)پچ پچ، پچپچه، سخنی که بر سر زبانها افتاده باشد و مرد م درِ گوشی و آهسته به یکدیگر بگویند، نجوا. نوشته قبلی فیاوار نوشته بعدی فوهات