فاریدن ۳۰/۰۳/۱۴۰۰ ۰۷/۰۶/۱۴۰۰ ف معین (دَ) [ بخارایی ] (مص ل.) خوش آیند بودن، موافق طبع بودن، به دل نشستن. نوشته قبلی فاصل نوشته بعدی فاجر
