دارکوب ۳۰/۰۳/۱۴۰۰ د معین (اِمر.) پرندهای که بر تنه درختان مینشیند و با منقار محکم و بلند خود از کرمهای موجود در آن تغذیه میکند. نوشته قبلی داستانی نوشته بعدی داربو