بی هوش

(ص مر.)
۱- کندذهن، کندفهم.
۲- آن که طبیعتاً یا با داروی بیهوشی، حواس خود را از دست داده باشد و درد را احساس نکند.





نوشته قبلی

بی هوشی

نوشته بعدی

بی حمیت

دیدگاهتان را بنویسید