لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3219 از 3246

معین ی

(اِ.) از سنگ‌های معدنی گران بها به رنگ‌های سرخ، زرد، کبود.

معین ی

(اِ.) محل التقای استخوان مقدم سر به استخوان مؤخر سر، جان دانه.

معین ی

(~. دَ)(ص فا.) بیهوده گو، ژاژخای.

معین ی

(فِ) (ص.) یاوه، بی معنی، بیهوده.

معین ی

(تِ) (اِمف.)۱- پیدا کرده.۲- شناخته.۳- به دست آورده.

معین ی

(تَ) (مص م.)۱- پیدا کردن، حاصل کردن.۲- به دست آوردن.۳- شناختن.۴- دیدن...

معین ی

(گَ) (حامص.)۱- دشمنی، عداوت.۲- سرکشی.

معین ی

(غِ) (اِفا.) سرکش، نافرمان.

معین ی

(اِ.) یس ؛ نام یکی از سوره‌های قرآن.

معین ی

(س) (اِ.) نک یاسا.