لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3220 از 3246

معین ی

(سَ) (اِ.)= یاسمن: گلی است خوشبو به رنگ زرد، سفید یا کبود.

معین ی

(س یا سَ) (اِ.) نک یاسمین.

معین ی

(س ِ) ۱- (اِ.) طرف چپ.۲- (ص.) قمارباز.

معین ی

(س) (اِ.) یاسچ. یاسیج تیر پیکان دار.

معین ی

(مِ) (اِ.) مالیاتی غیر از مالیات معروف به قلان و قبچور که از عشایر و ک...

معین ی

(اِ.)۱- فرمان و حکم پادشاهی.۲- قانون و مجازات مغولی.

معین ی

(اِ.) درختچه‌ای زینتی از تیرة زیتونیان با گل‌های معطر و سفید.

معین ی

(دَ) (مص ل.)۱- قصد کردن، دست انداختن به چیزی.۲- بالیدن، نمو کردن.۳- خم...

معین ی

(ز) (اِمص.)۱- خمیازه.۲- کشش، لرزه.

معین ی

(زَ د) (ص فا.) قصدکننده، آهنگ - کننده.