لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3226 از 3246

معین ی

(یُ) (عا.) بزرگ، درشت، بدشکل.

معین ی

(یَ) ۱- (ص نسب.) منسوب به یغما.۲- خوبرو، زیبا.

معین ی

(یَ گَ) (ص مر.) غارتگر، تاراج گر.

معین ی

(یَ) (اِ.)۱- تاراج، غارت، چپاول.۲- نام شهری در ترکستان که زیبارویان آ...

معین ی

(یَ لَ) (اِ.) تیر پیکان دار.

معین ی

(یَ) (اِ.)۱- تابة کوچک دسته دار.۲- کاسة کوچک دسته دار مخصوص غذا گرفتن ...

معین ی

(یَ) (اِ.) غول بیابانی.

معین ی

(یَ) (جملة فعلی)۱- قصد می‌کند او (مفرد مذکر غایب از فعل مضارع از مصدر...

معین ی

(یَ) (اِ.)۱- کبک نر. ج. یعاقیب.۲- پسر اسحق و پدر حضرت یوسف.

معین ی

(یَ) (اِ.)۱- پادشاه زنبوران عسل.۲- رییس بزرگ.