لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3228 از 3246

معین ی

(~.) (اِ.)۱- درخت محلب (آلبالوی تلخ) را گویند که از چوب آن سابقاً جهت ...

معین ی

(یَ وُ) (اِ.) جلودار، پیش قراول.

معین ی

(یَ) (اِ.)۱- سیاست.۲- فسق (سنگلاخ).۳- ترتیب و ساختگی.

معین ی

(یَ) (اِ.)۱- طرف چپ.۲- چهره‌ای که د یدن آن نحوست و شومی می‌آورد.

معین ی

(یَ زَ) (اِ.) پیش قراول، جلودار.

معین ی

(یَ نِ) (اِ.) آیزنه ؛ شوهر خواهر.

معین ی

(یَ) (اِ.) خدا، خداوند.

معین ی

(یَ) (اِمر.)۱- قلیه و قیمه را گویند که بعد از پخته شدن تخم مرغ بر بالا...

معین ی

(یَ رَ) (اِ.)۱- روده.۲- تسمه و دوال نرم و سفید.

معین ی

(یَ مَ) (اِ.) ارمغان، تحفه.