لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3230 از 3246

معین ی

(یَ دَ) (اِ.)۱- اسب زین کردة بدون سوار که پیشاپیش موکب پادشاهان و امر...

معین ی

(~.) (ص مر.) جادوگری که ایجاد برف و باران با سحر و جادو را می‌داند.

معین ی

(یَ دِ) (اِ.) ایجاد برف و باران با سحر و جادو.

معین ی

(یَ دِ لا) (ص مر.) مهارت، زبردستی، توانایی.

معین ی

(یَ) (اِ.) دست. ج. ایدی. ایادی.

معین ی

(~ چ) (اِ.) تگرگ.

معین ی

(~.) (اِمر.)۱- محل نگاهداری یخ.۲- وسیله‌ای که با نیروی برق کار می‌کند ...

معین ی

(یَ خِ) (اِ.)۱- گریبان، یقه.۲- قسمتی از لباس که در دور گردن قرار می‌گی...

معین ی

(یَ) (اِ.)۱- آبگوشت ساده.۲- پخته.

معین ی

(یُ. دَ) (ص.) (عا.) بی خیال، بی قید.