لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3233 از 3246

معین ی

(~.) (ص فا.) بی هوده گو، آن که سخنان بی معنی گوید.

معین ی

(~. گَ تَ) (مص ل.) گُم شدن.

معین ی

(~. کَ دَ) (مص م.) گم کردن، هدر دادن.

معین ی

(و) (ص.)۱- بیهوده، بی معنی.۲- بی - سرپرست، سرِخود.

معین ی

(وَ) (اِ.) پادشاه. ج. یاوندان.

معین ی

(~. طَ رَ ف) (ص مر.)۱- از یک جهت، که فقط رعایت یک طرف شده باشد بدون ...

معین ی

(~. سَ ر) (ق مر.)۱- سراسر، از ابتدا تا انتها.۲- به کلی، تماماً.

معین ی

(~. سَ) (ص مر. ق مر.)۱- تمام، همگی.۲- سراسر.۳- فوری.۴- مستقیم.

معین ی

(~.) (ص مر. ق مر.)۱- همانند.۲- برابر.۳- مساوی.۴- یک نواخت.

معین ی

(~. زَ) (ص مر.) لقب سام نریمان که اژدهایی را با یک ضربه کشت.