لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3241 از 3246

معین ی

(~. وَ) (ص نسب.) یک طرفی، متمایل به یک جهت.

معین ی

(~. وَ) (ق مر.) (عا.)۱- یک سو، یک طرف.۲- کج، متمایل.

معین ی

(~. وَ جَ) (ص نسب.) (عا.)۱- به قدر یک وجب.۲- بسیار کوتاه قد.

معین ی

(~. چَ) (ق.) مدتی، روزگاری.

معین ی

(~. پَ)۱- (ص.) (عا.) لجوج، یک دنده.۲- (اِ.) به یک طرف دراز کشیدن.

معین ی

(~. س)(ق مر.)(عا.)یک جا، کلی.

معین ی

(~. رِ) (ص مر.) (ق مر.)(عا.)بی - جهت، بیهوده، کار بی معنی.

معین ی

(~. کَ لِ مِ) (ق مر.) متحد، یک سخن، یک زبان، متحدالقول.

معین ی

(~. گِ رِ) (ص مر.) هم پیمان، متحد.

معین ی

(~. ~.) (ق.) یک یک، یکی پس از دیگری.