لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 3244 از 3246

معین ی

(~. شُ دَ) (مص.) کنار رفتن، برکنار شدن.

معین ی

(~.) (ق.)(عا.)پشت سر هم، پی درپی.

معین ی

(~. س َ) (ص.) یکه سوار؛ تک سوار، یکه تاز.

معین ی

(~. کَ دَ) (مص م.) جدا کردن.

معین ی

(~.) (ص.) برابر، مساوی.

معین ی

(~. شَ بِ) (اِمر.) روز دوم از ایام هفته.

معین ی

(یَ یا یِ کِّ) (ص.) تنها، یگانه، بی مانند.

معین ی

(~.) (ص فا.) بی نظیر، بی مانند، سوارِ بی همتا.

معین ی

(~. بِ زَ) (ص مر.) (عا.) کسی که در دعوا کردن و زد و خورد نظیر ندارد.

معین ی

(~. خُ دَ) (مص ل.) (عا.) جا خوردن، متحیر و متعجب شدن.