لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 47 از 3246

الف معین

(اِ.) دو سنگ گرد و مسطح بر هم نهاده که به وسیله آن غلات را آرد کنند. س...

الف معین

(سُ) (اِ.) اتاقک متحرکی که به وسیلة آن از طبقه‌ای به طبقات بالا روند ...

الف معین

(س ِ) (اِمر.) آسی که با نیروی باد کار می‌کند. بادآس.

الف معین

(س ِ) (اِمر.) آسی که با آب گردد؛ آسیاب.

الف معین

(اِ.)۱- درگاه، پیشگاه.۲- کفش کن.

الف معین

(شُ) (مص ل.) خرد شدن، له شدن.

الف معین

(~.) (اِمر.)محل آسایش و استراحت.

الف معین

(حامص.) سهل گرفتن، مساهله.

الف معین

(یَ دِ) (ص فا.) استراحت کننده.

الف معین

(اِ.) خمیازه، دهان دره.