لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 48 از 3246

الف معین

(شُ) (مص ل.) خرد شدن، له شدن.

الف معین

(نِ) (اِ.)۱- آستان.۲- چوب زیرین چارچوب (در).۳- مقدمه، وسیله.۴- بارگاه...

الف معین

(~.) (ق.) آن سوی تر، زاستر.

الف معین

(حامص.) سهل گرفتن، مساهله.

الف معین

(اِ.)۱- قسمتی از جامه که از شانه تا مچ دست را می‌پوشاند.۲- مقدار چیزی ...

الف معین

(اِ.)۱- درگاه، پیشگاه.۲- کفش کن.

الف معین

(اِ.) آزار، رنج و آسیب.

الف معین

(یَ دِ) (ص فا.) استراحت کننده.

الف معین

(اِ.) دو سنگ گرد و مسطح بر هم نهاده که به وسیله آن غلات را آرد کنند. س...

الف معین

(سُ) (اِ.) اتاقک متحرکی که به وسیلة آن از طبقه‌ای به طبقات بالا روند ...