لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 52 از 3246

الف معین

(دِ)(ص مف.)صدمه دیده، ضربه - خورده.

الف معین

(دِ)(حامص.)۱- آرامش، آهستگی.۲- استراحت، راحت.۳- فراغ بال.

الف معین

(ص نسب.) منسوب به قارة آسیا، اهل قارة آسیا (یکی از پنج قارة کرة زمین)....

الف معین

(اِمر.) آسی که با نیروی آب کار می‌کند. ؛ ~به نوبت کنایه از لزوم رعا...

الف معین

(ص.) اندوهگین، غمگین.

الف معین

(اِ.) محتویات شکنبة گوسفند که در آب شیرین و صاف بریزند و در مرحله شستن...

الف معین

(~.)(ص مر.)سرآسیمه، آسیمه سر.

الف معین

(گَ) (ص فا) کنایه از: گردانندة اصلی کارها.

الف معین

(اِ.)۱ - زخم، صدمه.۲- رنج.۳- آفت، بلا.۴- آزار.۵- زیان، ضرر.

الف معین

(اِ.) از انواع کرم‌های لوله‌ای که در رودة میزبان (انسان و خوک) زندگی ...