لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 61 از 3246

الف معین

(اِ.) جِ اصیل ؛ شبانگاه، نزدیک غروب.

الف معین

(ص. اِ.)۱- خاتون، خانم.۲- زن، زوجه.۳- عنوانی که برای احترام به اول ا...

الف معین

(زِ)(اِ.)آغاره، دوالی که بین رویه و تخت کفش دوزند تا آب و خاک به درون ...

الف معین

(گَ) (ص.) دباغ، پوست پیرا.

الف معین

(اِ. ص.) حاجب، پرده دار، آنکه بدون اجازه می‌توانست بر شاه وارد شود.

الف معین

(اِ.)۱- هر طبقه از ساختمان.۲- هر یک از طبقات نه گانة آسمان ؛ سپهر.۳- ...

الف معین

(گَ) (ص فا.)۱- آغاز کننده.۲- در اصطلاح اسب دوانی، کسی که فرمان حرکت می...

الف معین

(غِ تَ) (مص. م) آغندن، آکندن، پر کردن.

الف معین

(غَ دَ) (مص م.) نک آغاریدن.

الف معین

(غَ یا غِ تِ)(ص مف.)۱- خیسانده، نم داده.۲- آب داده.۳- آلوده.