لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 62 از 3246

الف معین

(تُ نُ) (اِمر.) هنگام طلوع آفتاب.

الف معین

(غَ دَ) (مص م.) نک آغاریدن.

الف معین

(غُ) (اِ.) نک آغوز.

الف معین

(غَ) (اِ.) خشک رود، مسیر سیلاب که در بعضی جاهای آن آب مانده باشد.

الف معین

(اِ.)۱- خورشید، شمس، مهر.۲- نور خورشید، شعاع شمس. ؛ ~از سر دیوار گذش...

الف معین

(غِ تَ) (مص. م) آغندن، آکندن، پر کردن.

الف معین

(غَ یا غِ تَ)۱- (مص م.) خیس کردن، نم کردن.۲- آلودن.۳- (مص ل.) خیسیدن، ...

الف معین

(اِ.) میان دو دست فراهم آورده، بغل. ؛ به ~کشیدن به خود چسباندن کسی ی...

الف معین

(اِ.)اولین شیری که یک ماده به نوزادش دهد؛ ماک، شیر ماک.

الف معین

(فَ) (اِ.) آسیب، بلا.