لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 70 از 3246

الف معین

(لِ) (اِ.) لاله سرخ، شقایق.

الف معین

(ص مر.)۱- (عا.) دربه در، بی خانمان.۲- سرگردان، بی پناه.

الف معین

(دَ) (مص ل.) مجازاً صفتی برای چشم وقتی که نگاه می‌کند، ولی نمی‌بیند. ح...

الف معین

(یِ) (اِمص.)۱- آلودگی.۲- ناپاکی.

الف معین

(اِمر.) = آلوبالو: درختی از جنس بادامی‌ها، از تیرة گل سرخیان، میوة آن ...

الف معین

(مُ) (ق.) باب روز، مد روز.

الف معین

(وِ) (اِ.)۱- شعلة آتش، زبانة آتش.۲- جایی که در آن آتش روشن کنند.

الف معین

(ص.) سرخ، سرخ نیمرنگ.

الف معین

(پَ لَ) (ص.) (عا.) دارای لکه‌های سیاه و سفید و خال‌های بزرگ مانند پوست...

الف معین

(اِ.) جِ الم ؛ دردها، رنج‌ها.