لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 73 از 3246

الف معین

(لُ تَ)۱- (مص م.) آشفتن، پریشان ساختن.۲- (مص ل.) شوریده شدن، پریشان شد...

الف معین

(لُ تِ) (ص مف.) آشفته، پریشان.

الف معین

(لِ یا لَ کُ) (اِمر.) حشره‌ای از راستة قاب بالان که در نواحی بحرالرومی...

الف معین

(لُ) (اِ.) نک آله.

الف معین

(دِ) (حامص.)۱- ناپاکی، آلایش، لکه.۲- عادت به اعمال زشت.۳- گناه، فسق.

الف معین

(دَ) ۱- (مص م.) آغشته کردن، آلوده کردن.۲- (مص ل.) کثیف شدن.

الف معین

(سَ) (اِ.) = آلسن: قسمی زردآلوی لطیف.

الف معین

(لِ هِ) (اِ.) جِ اِله ؛ خدایان، معبودان.

الف معین

(لَ) (اِ.)۱- خندق.۲- دیواری که بر گِرد سپاه برای محافظت درست کنند. مور...

الف معین

(اِ.) گیاهی است از تیرة غلات که دایمی است و در شمال آفریقا و جنوب اسپ...