لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 77 از 3246

الف معین

(دَ) (مص م.)۱- شمردن، به حساب آوردن.۲- اهمیت دادن، به روی خود آوردن.

الف معین

(دِ)۱- (حامص.) آماده بودن.۲- (اِ.) تهیه، بسیج، استعداد.

الف معین

(مُ) (اِ.) چیز اندک.

الف معین

(مُ زِ) (اِمص.)بخشایش گناه از طرف خدا، مغفرت.

الف معین

(مَ مَ) (مص مر.) آمد و نیامد، فرخنده بودن و نبودن.

الف معین

(~.) (ص.) خجستگی، فرخنده.

الف معین

(~. شُ) (مص مر.)۱- آمد و شد، رفت و آمد.۲- تکرار.

الف معین

(مِ عَ) (اِمر.) آدم فضول که مدام دستور می‌دهد.

الف معین

(مَ دِ) (اِ.) فرستادگان، رسولان.

الف معین

(~ُ رَ) (مص مر.) مراوده، ایاب و ذهاب، تردد.