لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 79 از 3246

الف معین

(اِ.) آشیان، آشیانه. لانة پرندگان شکاری.

الف معین

(~.) (ص.) خجستگی، فرخنده.

الف معین

(تَ) (مص ل.) یاد دادن و یاد گرفتن.

الف معین

(مَ نِ یا نَ) (اِ.) = امنه: پشتة هیزم، پشتوارة هیزم، تودة خرمن هیزم شک...

الف معین

(مُ دِ) (ص مف.) مرحوم، شادروان.

الف معین

(مِ عَ) (اِمر.) آدم فضول که مدام دستور می‌دهد.

الف معین

(~. تَ) (مص ل.) فرخنده بودن، خوش قدم بودن.

الف معین

(تِ) (ص مف.)۱ - یاد گرفته، تعلیم گرفته.۲- مؤدب، فرهیخته.۳- عادت کرده.۴...

الف معین

(پِ) (اِ.) واحدی برای اندازه - گیری شدت جریان برق. ؛ ~ کسی بالا رف...

الف معین

(~. سَ) اسبابی برای اندازه گیری شدت جریان الکتریکی مستقیم و متناوب که...