لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 89 از 3246

الف معین

(صت.) آره، بلی.

الف معین

(~. گَ) (اِ. ص.) کسی که پیشه اش ساختن آلات و ادوات آهنی است، حداد.

الف معین

(هَ مَ) (اِ.) نک اهریمن.

الف معین

(اِ.) جانوری از خانوادة تهی - شاخان، جزو راستة نشخوارکنندگان که اقسا...

الف معین

(هَ) (ص.) جنگی، جنگجو.

الف معین

(هَ دَ) (مص م.)۱ - بیرون آوردن.۲- کندن، برکندن.

الف معین

(تَ)(ص مر.)۱- اسب تندرو، آهودو نیز گویند.۲- هر حیوانی که مانند آهو بدو...

الف معین

(دِ) (ص مر.) ترسو، بزدل.

الف معین

(هَ) (ص نسب.)۱- آهنی، از جنس آهن.۲- (کن.) بسیار توانا و قوی.

الف معین

(هَ مَ) (اِ.) نک اهریمن.