لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 90 از 3246

الف معین

(دِ) (ص مر.) ترسو، بزدل.

الف معین

(اَ) (ص فا.) کسی که شکار را به سوی شکارچی هدایت می‌کند.

الف معین

(~. جُ) (اِمر.) گاوآهن.

الف معین

(هَ) (اِ.)۱- قصد، عزم.۲- حمله، صولت.۳- نوا، لحن.۴- فحوی، مفاد.۵- سان،...

الف معین

(هَ) (ص نسب.)۱- آهنی، از جنس آهن.۲- (کن.) بسیار توانا و قوی.

الف معین

(هَ. گُ) (ص مر.) کسی که تیر را از آهن بگذراند.

الف معین

(اِ.) جانوری از خانوادة تهی - شاخان، جزو راستة نشخوارکنندگان که اقسا...

الف معین

(~. گَ) (اِ. ص.) کسی که پیشه اش ساختن آلات و ادوات آهنی است، حداد.

الف معین

(~. رَ) (ص مر.) اسب قوی، اسب پرزور.

الف معین

(هَ. رِ) (اِمر.)۱- تکه‌ای از آهن.۲- (عا.) هر یک از قطعات ماشین مستعمل ...