لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 94 از 3246

الف معین

(~.) (اِمر.) آوردگه، میدان جنگ، عرصة کارزار.

الف معین

(وَ رَ) (اِ.) اورک. تاب، تاب خوردن.

الف معین

(وَ)۱- (اِ.)جنگ، نبرد.۲- پسوندی که معنای آورده شده می‌دهد. آب آورد، با...

الف معین

(ص.) پیشتاز، پیشرو.

الف معین

(شَ) (اِ.) آویشن.

الف معین

(نِ) (حامص.) نوشتن آواهای زبان که در آن تمام آواهای زبان که تلفظ و به ...

الف معین

(اِ.) ارفاق، امتیاز.

الف معین

(وَ یا وُ دَ) (مص م.)۱- چیزی یا کسی را از جایی به جای دیگر رساندن.۲- ...

الف معین

(اِ.)۱ - دستگاهی مراقبت کننده جهت ردگیری هواپیماهای دشمن که در هواپیم...

الف معین

(وَ دَ) (مص ل.) جنگ کردن، نبرد کردن.