بایگانی‌های معین - صفحه ۶۱ از ۳۲۴۶

الف معین

(دَ) (مص ل.) لغزیدن، سکندری رفتن.

الف معین

۱ - (ص نسب.)ابتدایی، بدوی.۲- (اِ.) جانور و گیاه تک یاخته.

الف معین

(اِ.) سکندری.

الف معین

(گَ) (ص فا.)۱- آغاز کننده.۲- در اصطلاح اسب دوانی، کسی که فرمان حرکت می...

الف معین

(بِ) (اِ.) آشکوب.

الف معین

(زِ)(اِ.)آغاره، دوالی که بین رویه و تخت کفش دوزند تا آب و خاک به درون ...

الف معین

(اِ.)۱- هر طبقه از ساختمان.۲- هر یک از طبقات نه گانة آسمان ؛ سپهر.۳- ...

الف معین

(فَ) (اِ.) آسیب، بلا.

الف معین

(غَ یا غِ تَ)۱- (مص م.) خیس کردن، نم کردن.۲- آلودن.۳- (مص ل.) خیسیدن، ...

الف معین

(ص نسب.)منسوب به آفاق ؛ بیرونی، خارجی.

سایدبار