بایگانی‌های معین - صفحه ۶۳ از ۳۲۴۶ - لغت نامه زردیس

الف معین

آفاقی

(ص نسب.)منسوب به آفاق ؛ بیرونی، خارجی.

الف معین

آغستن

(غِ تَ) (مص. م) آغندن، آکندن، پر کردن.

الف معین

آفاق

(اِ.) جِ افق.۱- کرانه‌های آسمان، دشت.۲- عالم، جهان.

الف معین

آغز

(غُ) (اِ.) نک آغوز.

الف معین

آفات

(اِ.) جِ آفت ؛ آفت‌ها، آسیب‌ها.

الف معین

آغری

(غَ) (اِ.) نک آغاری.

الف معین

آف

(اِ.) مهر، خورشید.

الف معین

آغردن

(غَ دَ) (مص م.) نک آغاریدن.

الف معین

آغیل

(اِ.) = آغول: نگریستن از گوشة چشم از روی خشم.

الف معین

آغر

(غَ) (اِ.) خشک رود، مسیر سیلاب که در بعضی جاهای آن آب مانده باشد.

سایدبار

باز کردن سایدبار