بایگانی‌های معین - صفحه ۹۵ از ۳۲۴۶

الف معین

(وَ رَ جَ) (اِمر.)۱- دست بند، دست برنجن.۲- خلخال، پای آورنجن.

الف معین

(~. شُ دَ) (مص ل.)۱- شهره شدن.۲- مایة عبرت گشتن.

الف معین

(وَ دَ) (مص ل.) جنگ کردن، نبرد کردن.

الف معین

(~. خا) (ص فا. ص مر.) کسی که آواز خواند، خوانندة حرفه‌ای.

الف معین

(~. گَ) (اِمر.) نک آوردگاه.

الف معین

(زِ) (اِ.)۱- صیت، شهرت.۲- صوت، آوا.۳- نغمه، ترانه.

الف معین

(~.) (اِمر.) آوردگه، میدان جنگ، عرصة کارزار.

الف معین

(دَ) (مص ل.) صدا کردن، فرا - خواندن.

الف معین

(وَ یا وُ دَ) (مص م.)۱- چیزی یا کسی را از جایی به جای دیگر رساندن.۲- ...

الف معین

(اِ.)۱- آوا، بانگ.۲- نغمه، سرود، آهنگ.۳- هر یک از دستگاه‌های موسیقی و ...

سایدبار