بایگانی‌های لغت نامه - صفحه ۱۰ از ۳۲۴۶

الف معین

(ش ِ) (اِفا.)۱- شخصی که داند کدام جای از زمین آب دارد و کدام جا آب ندا...

الف معین

(حامص. اِ.)۱- عمران، آبادانی.۲- جای آباد.۳- ده، قریه.

الف معین

(بِ) (اِمر.)۱- آبرو، اعتبار.۲- نطفه، منی.

الف معین

(حامص. اِ.)۱- عمران، آبادی.۲- منسوب به شهر «آبادان».۳- آبادی، قریه.۴-...

الف معین

(بِ وِ) (اِ.) محلول هیپوکلریت سدیم در آب که برای رنگ بری و گندزدایی ب...

الف معین

(ص مر.)۱- معمور، دایر.۲- مزروع، کاشته.۳- پر، مشحون.۴- سالم، تندرست.۵...

الف معین

(لَ) (اِ.) پرندة مهاجری که جثة کوچک، سر گرد، منقار دراز و باریک و پاها...

الف معین

(اِ.) جِ ابد؛ جاوید بودن‌ها.

الف معین

(چِ لُ) (اِمر.) آبی که برنج در آن جوشیده باشد، ابریس، آشام، آشاب.

الف معین

(اِمر.) خواهر، آبجی.

سایدبار