بایگانی‌های لغت نامه - صفحه ۲۴ از ۳۲۴۶

الف معین

(تُ یِّ) (اِ.)۱- کارگاه هنری که در آن چند هنرجو زیر نظر استاد به کار ...

الف معین

(تَ. تَ)(مص ل.)۱- گرم شدن.۲- به شوق آمدن، شور و حال یافتن.

الف معین

(تِ) (اِ.) ابزاری برای ثابت نگه داشتن اندام شکستة بدن.

الف معین

(~. رِ) (اِمر.) آن چه با آن آتش افروزند (پنبه، خار، هیزم)، آتش افروزنه...

الف معین

(~. پَ جِ) (ص مر.) صنعتگر.

الف معین

(~. گَ) (اِمر.) ظرف کوچک سیمی که در آن چند تکه زغال افروخته قرار می‌ده...

الف معین

(تَ) (ص نسب.) آتشی، از آتش.

الف معین

(~. پَ رَ) (اِمر.) پرستندة آتش. کسی که آتش را پرستش کند. زرتشتیان را ب...

الف معین

(تَ زِ) (اِمر.) کرم شب تاب.

الف معین

(~. رِ) (اِمر.)۱- پارة آتش، اخگر.۲- کنایه از: کودک شریر.

سایدبار