بایگانی‌های لغت نامه - صفحه ۲۵ از ۳۲۴۶ - لغت نامه زردیس

الف معین

آتشین

(تَ) (ص نسب.) آتشی، از آتش.

الف معین

آتش پرست

(~. پَ رَ) (اِمر.) پرستندة آتش. کسی که آتش را پرستش کند. زرتشتیان را ب...

الف معین

آتشیزه

(تَ زِ) (اِمر.) کرم شب تاب.

الف معین

آتش پاره

(~. رِ) (اِمر.)۱- پارة آتش، اخگر.۲- کنایه از: کودک شریر.

الف معین

آجاردن

(دَ) (مص م.) از حد گذراندن.

الف معین

آثم

(ثِ) (اِفا.) گناهکار، مجرم.

الف معین

آثام

(اِ.) جِ اثم ؛ گناه‌ها، بزه‌ها.

الف معین

آثار

(اِ.) جِ اثر؛ نشانه‌ها.

الف معین

آتیه

(یِّ) مؤنث آتی ؛ آینده.

الف معین

آتی

(اِفا.) آینده، آن که پس از این آید.

سایدبار

باز کردن سایدبار