بایگانی‌های لغت نامه - صفحه ۲۹ از ۳۲۴۶

الف معین

(ص.) کلمة افسوس که هنگام احساس درد و رنج یا اظهار تأسف تلفظ می‌کنند.

الف معین

(سُ یا سَ مِ) (اِ.) بوزه ؛ شرابی که از برنج، ارزن، ذرت یا جو بگیرند.

الف معین

(اِ.) جِ احد؛ یکان، یک‌ها.۱- افراد، اشخاص.۲- دستة اعداد نخستین از۱- ت...

الف معین

(خَ) (ص. اِ.) جِ آخر؛ بازپسینان، پسینیان.

الف معین

(رِ) (اِ.)۱- کالا، متاع.۲- اثاثة خانه.

الف معین

(خُ)(ص مر.)رییس کارکنان اصطبل.

الف معین

جِ ادب ؛ رسوم، عادات.

الف معین

(~. ش ِ) ~ص فا.) آن که اخلاق مردم را از قیافه و طرز رفتار و گفتار آنا...

الف معین

(دَ) (اِ.)۱- حشره‌ای سبز رنگ مانند ملخ با پاهای دراز، سر بزرگ و دو جفت...

الف معین

(~ِ دُ) (اِمر.) آدم بی سر و پا و بی ارزش.

سایدبار