بایگانی‌های لغت نامه - صفحه ۳۲ از ۳۲۴۶

الف معین

(~.) (اِمر.) = آذربویه: گیاهی است جزو تیرة اسفناج و خودرو است و برگ‌ها...

الف معین

(دَ مَ) (اِمصغ.)۱- آدم کوچک.۲- مترسک.

الف معین

(~. بَ) (اِ.) نام یکی از سه آتشکدة بزرگ دورة ساسانی که در ریوند خراسان...

الف معین

(دَ. کُ) (ص فا.)کشندة آدم، قاتل انسان.

الف معین

(~.) (ص نسب.) منسوب به آذربایجان، از مردم آذربایجان.

الف معین

(~. قَ) (اِ.) کنایه از: کمیابی آدم‌های شایسته و کارآمد.

الف معین

(~. اَ) (اِفا.) آتش افروز، آذرافروز.

الف معین

(~. فُ) (حامص.)۱- عمل آدم فروش اعم از سپردن و فروختن آدم‌ها به دست دیگ...

الف معین

(~. اَ)۱- (ص فا.)افروزندة آتش، آتش آفروز.۲- (اِ.) ظرفی سفالین که برای ...

الف معین

(ذَ) (اِ.)۱- آتش.۲- ماه نهم از سال شمسی.۳- روز نهم از هر ماه شمسی.۴- ...

سایدبار