بایگانی‌های لغت نامه - صفحه ۳۲۳۷ از ۳۲۴۶

معین ی

(یَ گِ) (اِ.)۱- یدک، دنباله.۲- زنی که شب زفاف همراه عروس به خانة دا...

معین ی

(~. تَ نِ) (ق.) تنها به تنهایی.

معین ی

(~ُ لْ لا) (اِمر.) روز مقدس، روز گرامی.

معین ی

(غَ یاغ) (اِ.) اسب راه رو.

معین ی

(یَ) (اِ.)۱- چشمة بزرگ.۲- جوی بسیار آب.

معین ی

(~. بَ) (ق مر.) پیوسته، پشت سر هم.

معین ی

(~. قَ) (اِمر.) روز قیامت، روز رستخیز.

معین ی

(رِ) (اِ.) تاخت و تاز، هجوم.

معین ی

(یَ بِ) (اِ.) جِ ینبوع ؛ چشمه‌ها.

معین ی

(~. بَ تِ)(ص.) زنی که در زندگی بیش از یک شوهر نکرده باشد.

سایدبار